Op verzoek van de Stichting Historische Sociëteit Enschede-Lonneker, Heemschut en het Cuypersgenootschap is de villa Lasondersingel 138 in Enschede als gemeentelijk monument aangewezen. De villa is sinds 1929 vrijwel ongewijzigd gebleven en is een voorbeeld van een villa in een voor architect Wegerif typerende bouwstijl, zoals hij die hanteerde vanaf het midden van de jaren 1920. Het pand valt op door de eenvoudige hoofdvormen, het bijzondere materiaalgebruik, de unieke detailleringen en waardevolle interieurelementen. De villa is van cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een doordacht totaalontwerp waarin diverse karakteristieke elementen zijn samengebracht die uiting zijn van een bepaalde levensstijl en religieuze achtergrond. Er is sprake van een stedenbouwkundige ensemblewaarde door de situering aan de Lasondersingel, die – samen met Rijksmuseum Twenthe – een fraai bestand aan historische huizen bezit, dat samen met de particuliere en openbare groenelementen een aantrekkelijk, waardevol straatbeeld vormt.
Het pand is een herkenbaar element uit een maatschappelijke ontwikkeling van Enschede. Het pand is gebouwd als huisvesting van de nieuwe, kapitaalkrachtige stedelijke elite, die zich bij voorkeur vestigde in ruime villa’s aan het noordelijke deel van de inmiddels honderdjarige singelstructuur.
De bewoningsgeschiedenis van het pand hangt nauw samen met de ontwikkelingen die Enschede in de twintigste eeuw heeft doorgemaakt, waaronder de verschrikkingen waaraan de Joodse inwoners van de stad werden blootgesteld.
Op het perceel bevindt zich tenslotte nog een provisorische schuilkelder die in de jaren 1930 door de toenmalige eigenaar is geplaatst. Het betreft hier naar alle waarschijnlijkheid het enige intacte, door een particulier uitgevoerde exemplaar binnen de gemeente.